Αναιμία

Η αναιμία είναι πολύ συχνή στις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Οφείλεται στην απώλεια αίματος-σιδήρου κατά την έμμηνο ρύση. Η θεραπεία είναι η χορήγηση σιδήρου και βιταμινών για να γίνει γρήγορα η αιμοποίηση και να αναπληρωθούν οι απώλειες του αίματος. Κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός. Δεν είναι δυνατή η χορήγηση της ίδιας μορφής σιδήρου σε όλους. Ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε γυναίκας, ο σίδηρος μπορεί να χορηγηθεί σε χάπι, υγρή μορφή, σκόνη, καραμέλα, μαστίχα, σε λιποσωμιακή μορφή και σε ενδοφλέβια μορφή. Η συζήτηση οδηγεί στην πιο ταιριαστή μορφή σιδήρου.

Σε ηλικιωμένους η αναιμία οφείλεται συχνά σε έλλειψη βιταμινών. Μετά από βιοχημικές εξετάσεις αίματος, αποφασίζεται η μέγιστη αναπλήρωση των βιταμινών που λείπουν.

Αρκετοί άνθρωποι κάθε ηλικίας έχουν αναιμία επειδή κληρονομικά έχουν έλλειψη του ενζύμου G6PD. Αυτό το ένζυμο είναι αντιοξειδωτικό και επιτρέπει στα ερυθρά αιμοσφαίρια να ξεπερνούν οξειδωτικούς παράγοντες. Οξειδωτικοί παράγοντες εμφανίζονται στο αίμα όταν τρώμε κουκιά, όταν μυρίζουμε ναφθαλίνη, όταν παίρνουμε υπερβολικές ποσότητες βιταμίνης C, όταν λαμβάνουμε κάποιες κατηγορίες φαρμάκων, όταν λαμβάνουμε ασπιρίνη και αντιφλεγμονώδη. Στους ανθρώπους που υπάρχει έλλειψη G6PD γίνεται καταστροφή μέρους των ερυθρών αιμοσφαιρίων μέσα στα αγγεία και συνεπώς εμφανίζεται αναιμία.

Είναι αξιοσημείωτο ότι το ένζυμο G6PD είναι απαραίτητο για τη ζωή. Αυτοί που έχουν έλλειψη πάντα έχουν μερική έλλειψη του ενζύμου. Η πλήρης έλλειψη του ενζύμου δεν είναι συμβατή με τη ζωή. Επομένως τα συμπτώματα που νιώθουν αυτοί που έχουν έλλειψη του ενζύμου είναι ήπια, σχετίζονται με κεφαλαλγία και αδυναμία. Συνήθως ο ιατρός σκέφτεται την αναιμία.

Άνθρωποι που έχουν ετερόζυγη μεσογειακή αναιμία έχουν αιματοκρίτη στα κατώτερα φυσιολογικά όρια. Για να διατηρήσουν τον αιματοκρίτη χρειάζονται συμπληρώματα φυλλικού οξέος και βιταμίνης Β12.

Η απόφαση των ορισμένων ανθρώπων να είναι φυτοφάγοι σχετίζεται με έλλειψη της βιταμίνης Β12 και μερικές φορές του σιδήρου. Άρα θα πρέπει να ελέγχονται συχνότερα για αναιμία.